Anderlecht - KV Mechelen, vroeger twee europese topclubs, nu tegenover mekaar in een zinderend decor naar aanleiding van de tachtigjarige Paul Van Himst.

Anderlecht bracht één wijziging in het elftal met Mario Stroeykens in plaats van Diawara. Dat Dolberg, die uit blessure terugkwam, zijn positie in de spits ging innemen was logisch.

De thuisploeg begon snedig en legde een aantal fraaie combinaties op de mat, maar het het was wachten op een afstandsschot van Stroeykens om de score te openen.

Hazard groeit meer en meer naar zijn betere vorm en dat is toch een kwaliteitsinjectie van jewelste. Negentig minuten houdt hij dat nog niet vol, maar hij is toch al zeventig minuten dominant.

De Brusselaars groeien week na week en waar vroeger een tegendoelpunt vaak een mogelijk drama in hield, blijven ze op ervaring meer en meer overeind. Ook dat is groeien.

Na de rust was van vlotte combinaties minder sprake en was het Mechelen met balbezit en enkele kansjes, maar het was wel Anderlecht dat door een fraaie combinatie over Hazard, Augustinson en Dolberg de 2-0 op het scorebord prikte.

Mechelen scoorde nog tegen maar dan was het aan Amuzu om met een fantastische goal het orgelpunt te zetten op een fraai georkestreerde avond. Van Himst zag dat het goed was.

De lichtschow ter ere van Paul was magisch, net als die zaterdagavond in het park. De fans dachten weer aan the good old days.

In het klassement is het momenteel Brussel boven met Union als leider en Anderlecht als tweede op amper één punt.

Ook hier worden we gekatapulteerd in de tijd waar Union en Anderlecht meester waren over de Belgische competitie.